Szkło

Jest znaczącym materiałem w budownictwie, z uwagi na swoje właściwości, takie jak przezroczystość, wytrzymałość, ochrona przed promieniowaniem UV i izolacja termiczna.
Zastosowanie szkła wpływa na komfort mieszkańców i użytkowników poprzez wprowadzenie do wnętrz naturalnego światła.
Jest bardzo popularnym materiałem do tworzenia elewacji i fasad budynków.

Produkcja szkła jest złożona i wymaga dużych ilości energii elektrycznej i cieplnej (pochodzącej ze spalania paliw kopalnych) potrzebnych do działania wysokotemperaturowych piecy, w których surowce mineralne (głównie krzemionka, węglan sodu i tlenek wapnia) są topione i formowane w szkło.
Transport oraz montaż elementów szklanych, często wymagający specjalnych pojazdów i sprzętu, ze względu na wagę i kruchość szklanych wyrobów, obarczony jest również relatywnie wysokim zużyciem energii.
Wpływa bezpośrednio na zużycie energii podczas eksploatacji budynku, ponieważ może potęgować straty ciepła, zwiększając tym samym zapotrzebowanie na energię potrzebnej do utrzymania odpowiedniej temperatury wewnątrz budynku.
Recykling szkła może wymagać znacznie mniejszej ilości energii niż jego produkcja. Wraz ze wzrostem ilości szkła poddawanego recyklingowi, zmniejsza się zużycie energii w procesie produkcji nowego szkła.

Szkło jest materiałem, który można łatwo poddawać recyklingowi bez utraty jego pierwotnych własności.
Bezpośrednie ponowne wykorzystanie elementów szklanych jest jednak utrudnione, ze względu na kruchość samego szkła, trudność w jego demontażu oraz niewystarczające własności izolacyjne.
Pokruszone szkło (stłuczka szklana) może być wykorzystane do produkcji nowych wyrobów szklanych, ale również jako zamiennik kruszywa w produkcji betonu, źródło krzemu w produkcji wyrobów ceramicznych, czy też do produkcji szkła spienionego [33].
Istotnym jednak jest odpowiednie sortowanie odpadów szklanych, z uwzględnieniem ich koloru, rodzaju materiału, oraz sposobu produkcji, co pozwoli na utrzymanie jakości materiału podczas procesu przetwarzania.
Bez odpowiedniego sortowania wsad szklany może ulec zanieczyszczeniu, a co za tym idzie, jego jakość może ulec znacznemu pogorszeniu.

Występuje intensywne zużycie surowców niezbędnych do jego produkcji (piasku kwarcowego, węglanu sodu i tlenku wapnia) oraz wysokim zużyciem energii i emisją zanieczyszczeń (gazów cieplarnianych, tlenków azotu, tlenków siarki).
Szkło może być łatwo poddawane recyklingowi, co pozwala na znaczne ograniczenie zużycia surowców naturalnych używanych do jego produkcji, jednak również wiąże się z emisją gazów cieplarnianych.

Wiąże się często z problemami technicznymi, ze względu na kruchość szkła i problemy z jego demontażem. Pomimo to jednak elementy szklane wykorzystywane są z powodzeniem w budownictwie, np.:
- fasada i dach Glass Chapel w Masons Bend (USA) zostały wykonane z szyb z pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Stłuczka szklana może wielokrotnie zostać poddana recyklingowi (pod warunkiem braku zanieczyszczenia oraz odpowiedniego sortowania odpadów szklanych), co pozwala na produkcję nowych wyrobów, takich jak na przykład elementy elewacji, balustrady, drzwi, okna, oświetlenie.

Stłuczka szklana może być wykorzystywana do produkcji materiałów izolacyjnych, takich jak wełna szklana lub szkło piankowe, które są stosowane jako materiały izolacyjne, przyczyniające się do zmniejszenia zużycia energii w budynkach, i polepszające akustykę pomieszczeń.

Stłuczka szklana może zostać wykorzystana jako zamiennik surowców wykorzystywanych przy produkcji materiałów budowlanych, np. jako zamiennik kruszywa w produkcji betonu lub źródło krzemu w produkcji wyrobów ceramicznych, czy też cegły [33].