Kristian Augusts gate 13 (KA13)

LOKALIZACJA: OSLO, NORWAY

GŁÓWNE ASPEKTY CYRKULARNOŚCI:

  • ZACHOWANIE ISTNIEJĄCYCH KONSTRUKCJI
  • PONOWNE UŻYCIE MATERIAŁÓW
  • WYKORZYSTANIE MATERIAŁÓW Z RECYKLINGU
  • KONSTYTUCJA BUDYNKU UMOŻLIWIAJĄCA DEMONTAŻ

STATUS: FUNKCJONUJĄCY
PRZEZNACZENIE BUDYNKU: BUDYNEK BIUROWY
RODZAJ PRAC: RENOWACJA I ROZBUDOWA
ROK ZAKOŃCZENIA PRAC: 2021

ASPEKTY CYRKULARNOŚCI

Kristian Augustus gate 13 (KA13) to pierwszy projekt w Norwegii, w którym w znaczący sposób wdrożono zasady GOZ w budownictwie, wykorzystując ponownie prawie 80% materiałów. Na projekt składały się dwie części, ponieważ łączył remont istniejącego budynku (2734 m2), co samo w sobie jest wysoko cyrkularnym aspektem (wykorzystanie istniejącego budynku),  z dobudową dodatkowej części (855 m2) oraz przebudową piwnicy (708 m2).

W projekcie nacisk położono głównie na dwa aspekty GOZ w budownictwie: ponowne wykorzystanie materiałów w jak największym stopniu oraz projektowanie z myślą o demontażu i ponownym użyciu w przyszłości (ang. design-for-disassembly). Istniejąca część budynku została odnowiona przy maksymalizacji wykorzystania istniejących materiałów i struktur, a w przypadku rozbudowy użyto materiałów pochodzących, między innymi, z około 25 lokalnych (większość w promieniu 5 km) projektów rozbiórki i renowacji, centrów recyklingu oraz od sprzedawców/producentów materiałów i produktów budowlanych (ich nadwyżek lub materiałów/produktów odpadowych). Ponadto, podczas projektowania rozwiązań z wykorzystaniem materiałów wtórnych, nacisk położono na aspekt design-for-disassembly. Dodatkowo założono, że materiały niewykorzystane w KA13 zostaną wykorzystane w innych projektach prowadzonych przez lidera i kierownika projektu (Entra ASA).

Użycie surowców wtórnych

W ramach projektu ponownie wykorzystano między innymi:

  • okna w części dobudowanej (4-7 piętro) zostały ponownie wykorzystane oraz możliwym jest ich demontaż i ponowne wykorzystanie w przyszłości
  • 100 m2 parkietu (pochodzącego z pozostałości pomontażowych i zwrotów zamówień) oraz ok. 2200 m2 podłogowych płytek dywanowych (z odzysku i z resztek magazynowych dystrybutora)
  • wszystkie płyty sufitowe z wełny mineralnej (ok. 1500 m2)
  • 70% stali z lokalnych projektów rozbiórki/renowacji, tymczasowych prac budowlanych I prywatnych przedsiębiorstw gospodarki odpadami;
  • stalowe schody między 8 a 9 piętrem
  • 340 m2 płytek ceramicznych (w pomieszczeniach sanitarnych), które pochodziły z zapasów hurtowni (błędne zamówienia, nadwyżki magazynowe, produkty wycofane z produkcji) i stanowiły materiał odpadowy
  • elementy różnego typu (m.in. drzwi wewnętrzne, poręcze schodów, drzwi przeciwpożarowe w rozbudowanej części budynku, 12 szt. szafek na węże pożarowe, rury tryskaczowe, przegrody chłodzące, elementy kanałów powietrznych, ok. 58 m kanałów kablowych, urządzenia sanitarne, grzejniki, lampy); większość tych elementów można zdemontować i ponownie wykorzystać.
Potencjał ponownego wykorzystania materiałów

Przykładem elementów i rozwiązań zaprojektowanych z myślą o ich demontażu i ponownym wykorzystaniu w przyszłości w ramach projektu są:

  • elementy przeszklonej elewacji na pierwszym piętrze od przodu i tyłu budynku (pozyskane z innego projektu renowacji oraz z nadwyżek magazynowych wykonawcy), które dobrze nadają się do demontażu i ponownego montażu w przyszłych projektach
  • elewacja w rozbudowanej części budynku wykonana z okładzin panelowych z różnego rodzaju materiałów wtórnych (blachy, płyty elewacyjnej włókno-cementowej, kompozytowych paneli elewacyjnych), której sposób montażu ułatwia łatwy demontaż i ponowne użycie elementów
  • ścianki działowe (w pomieszczeniach biurowych i pomieszczeniach do spotkań; ok. 160 m2) zaprojektowane z myślą o ich łatwym montażu i demontażu oraz ponownym wykorzystaniu w przyszłości
  • połączenia śrubowe w konstrukcji stalowej (zastosowane w miarę możliwości)
  • cegły (20000 ponownie wykorzystanych sztuk), do których wykorzystano zaprawę wapienną tak, aby ich czyszczenie i ponowne wykorzystanie w przyszłości było możliwe
  • granitowe płyt kamiennych elewacyjnych (ok. 85 m2) i drewniane bale (ok. 100 m2) przerobione na podłogę tarasu, którą można zdemontować i ponownie wykorzystać

Źródła:

https://www.futurebuilt.no/English/Pilot-projects#!/English/Pilot-projects/Kristian-Augusts-gate-13-Oslo
Raport – Reuse and transformation – Findings report – KA13 – Kristian Augusts gate 13 https://www.futurebuilt.no/content/download/35895/195991